Aldrei betra

Ég og mitt fólk höfum fylgzt með Gettu betur nánast frá upphafi. Oft hefur verið gaman en aldrei eins og nú. Þetta teymi, Sigmar og Davíð Þór er það bezta sem ég hef heyrt og séð í keppninni til þessa. Fínar spurningar, öruggur flutningur án tilgerðar. Skemmtilegar athugasemdir frá stjórnendum, án beturvitrungarstælanna sem því miður hafa allt of oft litað keppnina.

Ég keppi heima í stofu og var í öðru sæti í gærkvöldi. Veiki punkturinn hjá mér eru hraðaspurningarnar, snerpan er ekki sem hún var, adrenalínflæðið yrði líka annað ef maður væri í spennunni í sjónvarpssal í beinni.... ;)

Maður hlakkar til næstu þátta, þetta verður flott í ár.

MH lagði ME í Gettu betur

Juarez

Nú nýverið var hér kona frá Mexikó að reyna að vekja athygli okkar á óhugnanlegu ástandi í borginni Juarez. Þar hafa fleiri hundruð konur verið myrtar, enn fleiri nauðgað. Þegar hún var spurð hvers vegna þetta ástand væri, svaraði hún óljóst eitthvað um mafíu og aðra vonda menn.

Þar létu okkar fréttamenn við sitja. Könnuðu ekki málið og misstu strax áhugann. Mér fannst þetta hins vegar óhugnanlegt og forvitnilegt. Af hverju skapaðist þetta ástandi í þessari fjórðu stærstu borg Mexikó á tiltölulega skömmum tíma?

Juarez liggur rétt sunnan við landamærin við Bandaríkin. Borgin var alræmd áður fyrr vegna þess að þar var hægt að fá hjónaskilnað á einum degi. Þangað fóru bandaríkjamenn sem vildu kvikk fix í þeim efnum. Þessum skilnaðarbransa fylgdi jaðarstarfsemi eins og vændi og eiturlyf.

1. janúar 1994 tók gildi North American Free Trade Agreement (NAFTA). Þetta þýddi frjálst flæði verzlunar og viðskipta milli Kanada, BRA og Mexikó. Þetta varð til þess að verksmiðjur í eigu bandaríkjamanna spruttu upp eins og gorkúlur í Juarez þar sem vinnuafl var ódýrast á NAFTA svæðinu. Ungar konur á aldrinum 17 - 25 flykktust til borgarinnar í leit að vinnu.

Þarna voru þær ótryggar, fjarri fjölskyldu og vinum í borg sem þekkti alla lesti. Það fór strax að bera á misnotkun á þessum ungu konum, nauðganir og ofbeldi. Síðan morð.

Það sem er hvað óhugnanlegast við þessi morð er hinn algeri skepnuskapur, líkin finnast sundurtætt á víðavangi, stundum ekki hægt að bera kennsl á þau. Bandaríkjamenn hafa alltaf neitað að bera nokkra ábyrgð á ástandinu, þeir eru bara í bissness, eiga sínar verksmiðjur sem eru reknar samkvæmt NAFTA samningnum.

Þessar ungu konur eru myrtar fyrir $55 sem þær fá í laun á viku í verksmiðjunum. Þær eru myrtar vegna þess að þær eru konur. Langflest líkin eru af grönnum, laglegum konum. Þær eru valdar út, nauðgað, rændar og svo myrtar.

Spillingin á sér djúpar og gamlar rætur í Juarez. Það hefðu menn átt að vita þegar þeir hófu að reisa þar verksmiðjur í óðaönn uppúr 1994. En græðgin er blind á þjáningar mannanna, gömul saga og ný.

Góðu fréttirnar eru hins vegar þær að konurnar hafa risið upp gegn þessu ástandi og heimta nú réttlæti. Sú barátta er að skila þeim nokkrum árangri. HIngað til hefur enginn viljað af þessu vita, en nú hefur konunum tekizt að ná athygli, sérstaklega í BRA. Fjölmiðlar og mannréttindasamtök þar í landi hafa tekið málið að sér og þrýsta nú á stjórnvöld um úrbætur og réttlæti. Framundan eru kosningar í BRA, það mun eflaust þykja aðlaðandi fyrir frambjóðendur að taka að sér þetta mál, sérstaklega í suðvestur ríkjunum.

kosningablús

Það er sama hvað ég reyni, mér tekst ekki að koma mér í einhvern ham fyrir væntanlegar kosningar. Ég reyni að finna einhver prinsípatriði sem skiptu mig einhverju sinni máli, en þau hafa fölnað og máðst.

Kannski er það ég sem hef fölnað og daprast, alla vega hef ég ekki nærri því eins gaman af því að takast á við menn um pólitík og ég hafði.

Stundum getur þó fokið í mann, en það er fljótt úr mér og mér finnst oftar sem Prédikarinn hafi rétt fyrir sér; allt er hégómi og eftirsókn eftir vindi.

Það er vissulega mjög dífítísk afstaða og ekkert sérlega hönnuð til að auka manni bjarstýni á komandi tíma eða lífið yfirhöfuð, en svona er nú tilfinningin á útmánuðum rétt fyrir jafndægur á vori.

April is the cruellest month sagði TS Eliot og vissi sennilega ekkert hvað það var satt í íslenzkum raunveruleika í gegnum aldirnar. Vont veður og enginn matur þó heita ætti að sumar kæmi seinni partinn í apríl á Íslandi. Og ekkert vissi hann um íslenzka pólitík sem verður alltaf hvað vitlausust í apríl.

Auðlindaákvæðið sem fara átti inní stjórnarskrá var ekkert annað en skrípó. Það er bara hægt að brosa og fara svo að vaska upp. Eða sofa.

Það eru aðrar kosningar sem ég hef miklu meiri áhuga á og það eru forsetakosningarnar í BRA (USA). Það er alvöru teater þar sem allt er í húfi, ekki bara vegaspottar og rollur.

Það má samt sem áður skemmta sér yfir íslenzkri pólitík, persónur og leikendur eru þannig týpur þótt sviðið sé lítið og þröngt.

Þegar líða tekur að 12. maí þá ætla ég að vera í góðu skapi og láta kosningarnar skemmta mér, eins mikið og hægt er. Alveg eins og ég hef gert þegar Júróvisjón brestur á; maður hlustar ekki á músikina en hefur gaman af statístíkinni að henni lokinni.

eldhúsdagur

Ég hef alltaf tamið mér að tala við börn eins og viti bornar manneskjur. Ég breyti ekki um tón eða hljóðfall, nota eðlilegt beygingarkerfi íslenzkunnar, ekki bara nefnifall og nútíð. Þetta snarvirkar. Manneskjan er næmust á bernskuskeiðinu.

Ég reyni að forðast að spjalla við þau um flókna bíbopskala, æxlunarferli lindýra eða muninn á 442 og 433. Og alls ekki slúður úr heimi fullorðinna. Ég bara kann það ekki. En allt annað er hægt að ræða við börn á venjulegri íslenzku.

Mér leið hins vegar eins og barni sem er talað niður til þegar ég kveikti óvart á sjónvarpinu í gærkvöld, þar sem lýðræðislega kjörnir fulltrúar okkar voru að tala til þjóðarinnar um helztu pólitísku ágreiningsmálin núna fyrir komandi kosningar. Hvað er að? Af hverju kemur þetta fólk svona fram við okkur? Hvers vegna breytast þingmenn í væmnar "kerlingar" sem tala "barnamál" þegar þeir þurfa að kommúnikera við kjósendur?

Það er eins og það hafi gersamlega farið fram hjá þeim að virðing okkar hefur dvínað hratt fyrir þingmönnum. Maður sér þetta fólk aldrei rökræða mál, maður sér það aldrei nema í einhverri spælingakeppni í sjónvarpi af og til. Þegar þingmenn voru spurðir um ástæðu minnkandi virðingar þá kenndi stjórnin andstöðunni um og vice versa. Síðan kemur þetta lið og talar til manns einsog geríatrísk frænka sem hittir mann bara á stórafmælum fyrir skyldurækni.

Ég verð æ hrifnari af hugmynd sem ég heyrði af fyrir löngu sem gengur útá að afnema flokkakerfið og kosningar. Þingmannsstarfið verði gert að þegnskylduvinnu, nöfn manna dregin af handahófi úr þjóðskrá og þeim gert að setja þjóðinni lög í 4 ár í senn. Það getur andskotann ekki verið verra system að það sem við búum við núna.

lambakjöt

Frá því að ég man eftir mér hefur verið tönglazt á því að íslenzkt lambakjöt sé það bezta í heiminum. Það var bara ekki spurning, íslenzkt lambakjöt það bezta og furðulegt að útlendingar skyldu ekki fatta þessa augljósu staðreynd.

Þessi heilaspuni hefur verið notaður sem réttlæting á ótrúlegum fjáraustri í sauðfjárbændur, nú á að setja hátt í 20 milljarða á nokkrum árum í rollubúskapinn. Og það segir enginn orð, aðeins muldrað eitthvað útí horni á svona síðum eins og þessari.

Þessi lygi með íslenzka lambakjötið er ótrúlega lífsseig, seigari en lygin um íslenzka vatnið, fallegustu konurnar etc.

Eftir að ég stálpaðist og fór að ferðast útí heim þá gerði ég mér far um að bragði lambakjöt í hinum ýmsu löndum, Ítalíu, Grikklandi, Bandaríkjunum, Ástralíu, Nýja Sjálandi og viti menn, lambakjöt er bara lambakjöt, hvar svo sem í heiminum sem það er. Bara mismunandi matreiðsla og þar erum við ekki framarlega.

Það er eitthvað svo trist þegar er verið að reyna að halda í svona asnalega mýtu um bezta lambakjötið. Enn verra þegar teknir eru tugmilljarðar úr sameiginlegum sjóði landsmanna til að halda þessari mýtu á lofti. Skrítið að enginn skuli vilja kaupa þetta bezta lambakjöt í heimi.

Staðreyndin er sú að sauðfé þrífst bezt á harðbýlu landi, jaðarsvæðum og er þess vegna ekki ræktað af sama offorsi og nautgripir eða svín.

Sauðfé gengur alls staðar sjálfala í heiminum nema hér. Hér eru byggðar miklar byggingar til að hýsa féð að vetri og kostnaðurinn er miklu meiri hér en annars staðar.

Það væri hagkvæmara að flytja inn lambakjöt frá Nýja Sjálandi, frá andfætlingum vorum frekar en að framleiða það hér. Setjum sauðfé á safn og hættum þessari blekkingu og vitleysu.

framsókn í yfirliði

Merkilegt hvað þeir verða blóðlitlir framsóknarráðherrarnir þegar líður að kosningum. Ingibjörg Pálma féll síðast, núna Magnús Stefánsson. Hvaða trix er þetta?

Í fréttum var sagt frá því að 2 sjúkrabílar hefðu farið til Alþingis vegna yfirliðs ráðherrans. Er framsóknarráðherra svo mikill þungavigtarmaður að það dugar ekki 1 sjúkrabíll eins og fyrir okkur hin?

Verður ekki einfaldlega að fá sérstaklega styrktan þungaviktarframsóknarsjúkrabílshnjaskvagn til taks við Alþingi til að tryggja öryggi þessarar fágætu tegundar mannkyns?

Hér kemur önnur og miklu betri hugmynd: Eftir að Davíð fór á spítalann á sínum tíma var snimmendis tekin ákvörðun um að byggja heilt hátæknisjúkrahús fyrir grilljónir án þess að spyrja heilbirigðissérfræðinga.

Nú er ekki eftir neinu að bíða, það verður að hafa annexíu frá hátæknispítalanum í sérstakri viðbyggingu við Alþingishúsið með þyrlupalli og alle græs. Strax.

Ráðherra varð að gera hlé á ræðu sinni

flensuskrattinn...

...var næstum búínn að drepa mig, það get ég svarið. Ég hef ekki orðið svona veikur frá því að ég var krakki. Næstum óráð og ofskynjanir þegar verst lét. Núna herjar þessi fjári á dætur mínar og ætlar seint úr þeim blessuðum.

Maður heyrir af vinnustöðum hálflömuðum vegna flensunnar, gömlu fólki að hrökkva uppaf. Hvernig verður þetta þegar fuglaflensan vonda kemur austan úr heimi?

kemur ekki á óvart

Þegar ég var drengur austur á Seyðisfirði var okkur sagt í skólanum að maður fengi öll nauðsynleg fjörefni úr venjulegri fæðu. Löngu síðar las ég bók eftir brezkan næringarfræðing sem hélt því fram að maður gæti næstum lifað af brauðinu einu saman...

Annars er þetta orðin nokkuð gömul frétt, allavega hér á landi, því frá þessu var sagt á Rás 2 einhvern tíma fyrir hádegi í liðinni viku...

Adieu mes amies

Fjörefnin banvæn?

Íslenzkir þingmenn í Vegas

Núna er tími árshátíða hjá fyrirtækjum og stofnunum. Þetta eru oft skrautlegar samkomur eins og allir vita. Nú nýlega var haldin árshátíð þingmanna sem er kölluð Þingveizla. Árshátíð þingmanna er frábrugðin öðrum árshátíðum að því leyti hún er að öllu leyti kostuð af almannafé, við skattgreiðendur borgum brúsann.

 

Fyrir Þingveizluna er sagt frá því í fréttum að hún standi fyrir dyrum, sagt frá þeim hefðum sem ríkja, ræður í bundnu máli etc. Eftir veizluna er hins vegar ekkert að frétta, ekki múkk. Mesta lagi einn kviðlingur frá Halldóri Blöndal.

 

Nú bregður svo við að amk einn þingmaður segir frá veizlunni á bloggi sínu. Mesta fjörið segir hann hafi verið þegar þingmenn tóku að stíga dans. Hann segir hins vegar “What goes on in Vegas, stays in Vegas”. Þingmenn hafa möo bundizt þegjandi samkomulagi um að þegja um það sem fer fram á árshátíðinni.

 

Gallinn er sá að það koma fleiri að partíinu en þingmenn. Þarna eru þjónar, matreiðslumenn, skemmtikraftar og hljómsveitir. Þetta fólk er edrú og sér hlutina frá nokkuð öðrum kanti en þingmennirnir. Þetta fólk er heldur ekki með neitt samkomulag um þögn. Fræg er sagan af fyrrverandi forsætisráðherra lýðveldisins “dauðum” oní súpunni og ælunni sem kom á eftir. Þekktar eru sögur af öskurkeppni þingmanna, slagsmálum, rammfölskum söng, framhjáhaldi, almennu siðleysi og hroka. Nokkuð sem gerist eflaust á margri árshátíðinni, en vegna þess að þarna eru fulltrúar Alþingis að skemmta sér á kostnað lýðsins þá víkur nokkuð öðru við.

 

Það er nokkur skemmtan að sjá drukkna þingmenn stíga dans. Fjölmargir tónlistarmenn, þjónar og annað starfsfólk hefur oft hlegið í hljóði yfir tilþrifunum. Menn ljúga ekki svo glatt í dansi þótt þeir geri það í ræðustól. Í dansinum koma fram innstu þrár og langanir, menn afhjúpa persónuleika sinn óafvitandi.

 

Ágúst Ólafur þingmaður er klókur því hann veit að ef alenningur fengi að sjá í fjölmiðlum hvernig þingmenn éta, drekka og dansa þá yrðu þeir fljótt beðnir um að borga brúsann sjálfir.

Þetta er soldið spúkí

Rakst á þesa grein á netinu og heillaðist algerlega: 

 

Marcus Chown is the cosmology consultant for New Scientist magazine and specialises in the Big Bang and parallel universes. In his latest book, The Never-Ending Days Of Being Dead (Faber), he looks at theories suggesting galaxies might be generated by a computer program, and that we'll all be resurrected in the dying days of the universe.

Let’s start with something simple: Why are we here?
Well, science can’t give an answer.

Where did the universe come from?
We know it exploded into being in a big bang. The evidence for that is everywhere – you turn on your television and about one per cent of the static between channels is the afterglow of the Big Bang. But as to where it came from, we still don’t know. There is an idea that there might have been other big bangs, going back almost into the infinite past but that just kind of pushes the question further back. Someone’s always going to ask: ‘What came before that?’

Where does the universe end? And what’s beyond it?
When we talk about the universe, we mean the observable universe. The universe has a horizon. According to the standard idea, called inflation, there’s an infinite amount beyond the horizon. If the universe is a soap bubble, beyond it are an infinite number of soap bubbles each containing stars and galaxies. There’s an unavoidable conclusion to this standard picture of physics that, in these other bubbles beyond the horizon, everything is repeated an infinite number of times – Elvis didn’t die on that loo eating a burger but is still alive in an infinite number of places. This is cosmology’s dirty little secret. It does seem that our universe is not the only universe there is, by a long, long way.

Do you believe that?
There are at least five or six different directions in science where nature is hammering us over the head, telling us this is not the only universe, though it’s difficult for us to accept. At the start of the 20th century, we simply thought our galaxy was the Milky Way but it keeps getting bigger and bigger – we had no idea it was one among tens of billions of galaxies. It seems now to be taking this huge leap where we think everything we see in our universe is just one among an infinite number of universes. That does seem to be what nature is telling us.

How likely is it we’ll ever meet our double?
It’s theoretically possible. The horizon is growing all the time so we’re seeing more and more of the universe. The problem is the nearest other domain where we’re having exactly this same conversation is a long, long way away. It would take that expanding bubble a long time to get there. And by the time it gets there, all the stars and everything would have burned out so there’d be nothing to see [laughs]. We discovered something in 1998 that blew physics apart, called dark energy, which is that the expansion of the universe, contrary to all expectations, seems to be speeding up. The Big Bang fired off shrapnel into space and you’d expect the expansion to slow down, but it’s getting faster and faster, shrinking the horizon, so we can see more and more. But we’re not likely to bump into our doubles in the near future.

There’s an idea that our universe could have been created as an experiment in someone’s garage

 

Does what we scientifically know about the Big Bang, dinosaurs and evolution prove God doesn’t exist?
Obviously, the timescale in the Bible is wrong – we know the universe is 13.7billion years old, whereas Christians say it started about 4004 BC. We have a lot of evidence of this age, so creationists say God has put the wrong evidence around to put us off track. Oddly, a lot of scientists are quite religious – one of the first people who came up with the idea of the Big Bang was a Catholic priest – but one of the most striking things as we look out across the universe is there’s no evidence of a supernatural force.

What do you think about creationism and intelligent design being taught in science classes in British schools?
Well, it’s not a science. We live in a world where we have antibiotics, pure running water and technology that makes our lives, on the whole, better. To throw all that out of the window is very scary. It isn’t simply that they want to establish creationism as a science, but they want to remove the alternatives. To go back to a medieval superstitious time is very worrying.

It’s been suggested that, if the universe came from a speck, it might be possible to create a universe in a lab. What would you need in your science kit?
We know that this process, called inflation, happened in the first few seconds of the universe – a very unusual state of matter with what’s called repulsive gravity. So, really, if you want to make a universe, all you need to do is recreate that state.

How?
If you got a bit of matter in a lab and you were to squeeze it down to an enormous density, inflation would be triggered and it would create a ‘baby universe’. In practice, it’s way beyond our technological capabilities but it’s not impossible. Accepting that we’re not the only intelligence in the universe, what if one civilisation in every galaxy at some point in its history did this experiment? There would be a hundred billion ‘daughter universes’ created. This has led to the idea that our universe could possibly have been created as an experiment in someone’s garage, with someone somewhere compressing a piece of matter to see what happened.

Another interesting theory suggests that trillions of years after our deaths, we’ll all be instantaneously resurrected in the last days of the universe with an eternity of existence stretching out in front of us. Have some of these guys been on the wacky baccy?
It is an out-there idea. But, believe it or not, the man behind it isn’t religious. In fact, his family died at Auschwitz so it’s perhaps understandable that he’d like to see all his family again. We face the problem that the universe is going to end, so it’s likely we would want to engineer a future – it’s basic survival instinct. This scientist suggests a rather odd future universe that we’d have to engineer. He suggests we’d all be recreated on virtually a computer simulation at the end of time. It’s a way-out piece of thinking but when I was speaking to him, my dog had just died and he said: ‘Don’t worry about that – you’ll meet your dog again at the end of time in this computer simulation.’ So he obviously believed it.

A lot of these ideas seem pretty ‘out there’.
Imaginative people have to dare to be wrong to move the frontiers of science forward.

Will we ever find ET?
I hope so but one of my worries is that we wouldn’t be able to see it. The reason we know a tree isn’t man-made is because it’s so complicated – but technology is becoming so complicated that it’ll become indistinguishable from a natural thing. So, if there’s a civilisation years ahead of us, it could be that we wouldn’t be able to recognise it.

So they could be here already?
We think they’d use radio dishes to communicate, so we look for radio waves. Their communication could be going through our office or living room in a form we don’t recognise. I’m certain that there are extra-terrestrials out there but it will be very difficult to spot them. The evidence could be out there, staring us in the face, and we wouldn’t know.